En toen gingen we naar Shanghai, of ook niet?

De trein missen in België is vervelend.
De maanden voor mijn vertrek heb ik af en toe eens gefoeterd op de Antwerpse trams of de Oudenaardse dokters die soms net iets te traag waren naar mijn goesting.

De trein missen in Beijing is nog net iets anders.
Als je in een stad ben die je ondertussen al een beetje kent, maar nog net niet goed genoeg...
Als je huisbaas blijkbaar veel slechter op de hoogte is van de baan dan jezelf... En hij woont in Beijing!!!
Als hij bij het verkeerd rijden midden de autosnelweg stopt om even na te denken waarheen...
Als hij de borden boven zijn hoofd niet lezen wil...
Als er voor het hele station een lang hek staat waar je niet over of onder kan...
Als je niet gewoon je gopass kan invullen op de trein maar je tickets nog moet oppikken...
Als er een paspoort controle is...
Als al je bagage door de scanner moet (en je teveel zakken mee hebt uiteraard)...
Als je vervolgens nog eens gefouilleerd moet worden...
Als alle aanwijzingen in het station in het Chinees zijn...
Als je longen leeggeperst zijn door het blijven lopen (en zou ik nu toch een soort inspanningsastma krijgen van die luchtvervuiling?)...
... dan zou je trein missen in Beijing echt vreselijk zijn.
Het perron was leeg, de massa mensen die altijd staat te wachten was weg, maar de trein was er nog. En wij? Wij vieren Nieuwjaar in Shanghai. Waar anders?!
15 uur om te bekomen.
Groeten van het schattige koppeltje dat met ons het compartimentje deelt.